مقاله ساخت و ارزیابی غشای پلیمری نانوکامپوزیتی پلی متیل متاکریلا
نوشته شده به وسیله ی ali در تاریخ 95/9/11:: 4:54 صبح
مقاله ساخت و ارزیابی غشای پلیمری نانوکامپوزیتی پلی متیل متاکریلات/تیتان برای باتریهای یون لیتیم تحت word دارای 5 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله ساخت و ارزیابی غشای پلیمری نانوکامپوزیتی پلی متیل متاکریلات/تیتان برای باتریهای یون لیتیم تحت word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ساخت و ارزیابی غشای پلیمری نانوکامپوزیتی پلی متیل متاکریلات/تیتان برای باتریهای یون لیتیم تحت word ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله ساخت و ارزیابی غشای پلیمری نانوکامپوزیتی پلی متیل متاکریلات/تیتان برای باتریهای یون لیتیم تحت word :
سال انتشار: 1394
محل انتشار: دومین همایش ملی غشا و فرایندهای غشایی
تعداد صفحات: 5
چکیده:
بیشترین کاربرد الکترولیت های پلیمری در باتریهای قابل شارژ لیتیم به عنوان جایگزینی برای الکترولیت های مایع می باشد. مزایایی همچون غیرقابل نشت بودن الکترولیت، دانسیته انرژی بالاتر، قابلیت انعطافپذیری بیشتر و ایمنی بالاتر توجه بسیاری از محققین را به سوی توسعه باتریهای لیتیم پلیمری و دیگر وسایل الکتروشیمیایی مانند ابرخازن ها و سنسورها جلب نمود. در باتریها، الکترولیت پلیمری بهعنوان غشا جداکننده باید شرایطی از قبیل هدایت یونی بالا، عدد انتقال کاتیون بالا، پایداری ابعادی خوب، پایداریالکتروشیمیایی بالا و سازگاری شیمیایی با آند لیتیم و مواد کاتدی و بالأخره پایداری مکانیکی مناسبی را تأمین نماید [1] . در این پژوهش هدف ساخت الکترولیت های پلیمری نانو کامپوزیتیبر پایه پلی متیل متاکریلات برایباتریهاییون لیتیممیباشد. هدایت یونی این پلیمر 12mS/cm است که به منظور ارتقاء این پارامتر از نانو ذره تیتان به عنوان محیطتسریعکننده انتقال یونی استفاده میشود.ا مپدانس اسپکتروسکوپی و ولتامتریچرخهای به ترتیب برایمطالعهی هدایت یونی و تعیین محدوده پتانسیل باتری غشاهای نانوکامپوزیتی ژل الکترولیت پلیمری بکار گرفته میشود. اضافه کردن اکسید غیرفعال )2TiO ( به الکترولیت پلیمری با توجه به بهبود پایداری مکانیکی، افزایش هدایت یونی و ایجاد پایداری بین الکترود- الکترولیت به تازگی تبدیل به یک روش روزافزون و جذاب شده است [2] . مراحل انجام آزمایش شامل تعیین هدایت الکترولیت های مایع، تعیین بهترین درصد وزنی پلیمر، تهیه غشا الکترولیت های پلیمری و تهیه غشای الکترولیت های نانو کامپوزیتی میباشد
کلمات کلیدی :