ایران مقاله

 

 پروژه دانشجویی مقاله در مورد بیماری پنبه فایل ورد (word) دارای 20 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پروژه دانشجویی مقاله در مورد بیماری پنبه فایل ورد (word)   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پروژه دانشجویی مقاله در مورد بیماری پنبه فایل ورد (word) ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پروژه دانشجویی مقاله در مورد بیماری پنبه فایل ورد (word) :

مقدمه
عموماً در شرایط مختلف، عوامل تولید موجود و در دسترس (اعم از انسانی و غیرانسانی)، با محدودیت روبرو می‌باشد. با توجه به رشد جمعیت و افزایش تقاضا برای مواد غذایی، یک مشکل مهم محدودیت عوامل تولید است. این محدودیت‌ها، استفاده مطلوب و بهینه از منابع تولید

کشاورزی را از طریق انجام تحقیقات مناسب برای افزایش کارایی عوامب تولید ضروری می‌نمایاند.
زراعت پنبه و صنایع وابسته به آن در اقتصاد کشاورهای در حال توسعه به دلیل ایجاد اشتغال و افزایش درآمد، اهمیت دارد. در ضمن دانه پنبه یک منبع مناسب برای تامین پروتئین و روغن موردنیاز در تغذیه بسیاری از این کشورها بوده و از ایننظر پنبه بعد از سویا قرار دارد.
پنبه در حال حاضر در 75 کشور که 70 کشور از آنها جزو کشورهای درحال رشد محسوب می‌شوند، تولید می‌گردد و تعداد افرادی که تنها در این کشورها به نحوی از این محصول امرار معاش می‌کنند، حدود 200 میلیون نفر برآورد شده است. بدین ترتیب سهم پنبه در کمک به اقتصاد و پیشرفت جامعه روستایی در جهان سوم قابل توجه می‌باشد.

در کشور ما نیز پنبه یکی از مهمترین منابع صادراتی غیرنفتی است، چنانچه پنبه به روش صحیح و پیشرفته تولید شود، محصول پربرکتی است که نه تنها درآمد خوبی برای کشاورزان تامین خواهد کرد، بلکه محصولات فرعی و صنایع وابسته به آن می‌تواند سهم مهمی در بالا بردن سطح اقتصاد کشور داشته باشد. در این زمینه فعالیت‌های مختلفی نظیر صنایع پنبه پاک‌کنی، روغن‌کشی، تهیه غذای دام، نساجی و فرآورده‌های دیگری را می‌توان نام برد که همگام با افزایش تولید، در بالا بردن سطح اشتغال و درآمد ملی تاثیر دارد. اگر این منافع با ارزی که از صدور مازاد آن حاصل می‌شود، درنظر گرفته شود، اهمیت اقتصادی این محصول بیشتر مشخص می‌شود.

تاریخچه پنبه در ایران
به لحاظ سنویت، تاریخچه دقیقی در دست نیست، ولی هرودوت در تاریخ نوشته است که یکی از دلایل پیروزی سپاه ایران در جنگ‌های صحرایی بر سپاه رومیان، این بوده که لباس آنها از جنس پشم شیشه نبوده است. در دست نوشته‌ای اسلامی به کشت پنبه در نواحی ساوه و شوشتر اشاره شده و اولین پنبه از هندوستان در سال 1282 به ایران وارد شد. با آغاز مشروطیت و آغاز روابط ایران با سایر کشورها، واردات بذر پنبه نیز آغاز شد.

در سال‌های 134243، تولید پنبه در ایران به 152 هزارتن رسید. در سال 1345 که سال سیاه پنبه ایران است، در منطقه گرگان آفت کرم خاردار شروع به طغیان کرد و تمامی مزارع پنبه را از بین برد که خوشبختانه با اعلام قرنطینه و سمپاشی جدی، تا به حال اثری از آن پیدا نشد.
بیشترین و بهترین رکود تولید پنبه در ایران، متعلق به سال 1353 است. رکود تولید در این سال به 50 هزارتن رسید. متاسفانه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، صادرات پنبه که سالیانه بیش از 15

هزارتن بود، از رونق افتاد و پنبه به عنوان دومین محصول صادراتی که بعد از نفت جایگاه خود را از دست داد و تا به حال هنوز نتوانسته‌ایم نه به این رکورد، بلکه از رقم ناچیز 50 هزارتن نیز پا را فراتر ننهادیم.
مشخصات گیاهشناسی پنبه
پنبه گیاهی گلدار، دولپه، از خانواده Malvaceae و از جنس Gossypium است. این جنس دارای 4 گونه زراعی است که هر یک دارای عملکرد و خصوصیات متفاوتی هستند. به عنوان مثال Gossypium herbaceum گونه‌ای دیپلوئید و متحمل به استرس است، در حالی که Gossypium bombadence رقمی تتراپلوئید و دارای الیاف بسیار بلند و متحمل به بیماری‌هاست(1).

ارقام وحشی پنبه نیز دارای صفات مطلوب متعددی نظیر مقاومت به استرس کم‌آبی و شوری یا فقر خاک هستند که انتقال این گونه صفات از طریق به‌نژادی از ارقام وحشی به ارقام زراعی به دلیل ناسازگاری بین این ارقام و یا سقط جنین امکام‌پذیر نیست(23). برطرف نمودن ناسازگاری‌های موجود و تولید هیبریدهای جدید، تنها به طریق کشت بافت ممکن است. یکی از اصول اولیه در

بکارگیری تکنیک کشت بافت در اصطلاح گیاهان زراعی، قابلیت کالوس‌زایی و باززایی است (7).
پنبه از جمله گیاهانی است که از قابلیت بسیار پایینی برخوردار است (511). پنبه و چگونگی رشد این گیاه، بستگی به شرایط جوی دارد. می‌تواند به عنوان یک گیاه یکساله رشد کند (در مناطق معتدل و سردسیر) و یا می‌‌تواند به عنوان یک گیاه چندساله و دائمی ادامه حیات دهد (گرمسیر).
نکات فنی در زراعت پنبه
1 آماده‌سازی و بستر کشت مناسب از نکات مهم می‌باشد که بایستی رعایت شود.
2 بهترین زمان شخم در زراعت پنبه، زمستان و بهار می‌باشد.
3 تاریخ کشت 15 فروردین در مناطق شمالی و 15 اردیبهشت در جنوب استان می‌باشد.
4 بهترین عمق کاشت، 4 الی 5 سانتیمتر می‌باشد.
5 قبل از کاشت از سموم علف‌کش، پیش‌رویشی استفاده شود.
6 جهت کاشت از ردیف‌کار استفاده شود.
7 می‌بایست قبل از کاشت و بذرپاشی، دستگاه ردیف‌کار از نظر ریزش تنظیم شود.
8 میزان بذر مورد نیاز در هکتار، 40 کیلوگرم نوع کرکدار می‌باشد.
9 عملیات برداشت باید حداقل یک اسعت بعد از طلوع آفتاب انجام گیرد تا در این فاصله سطح برگ‌ها و پنبه که از شبنم خیس است، خشک شود.
10 از برداشت قوزه‌ای پنبه باز و نارس که معمولاً دارای رطوبت زیادی می‌باشند، جداً خودداری گردد.
11 از ریختن وش در کیسه‌های پلاستیکی خودداری شود.
12 برای دوختن و بستن کیسه‌های پنبه از نخ‌های پلاستیکی و نایلونی استفاده نشود.

تاثیر حرارت بر پنبه
صفر بیولوژیک یک گیاه یا درجه حرارت پایه یک گیاه، 13 تا 15 درجه سانتیگراد است، ولی شرایط جوانه‌زدن مطلوب و سریع بودن، دردسر وجود حداقل 22 درجه سانتیگراد در خاک است.
درجه حرارت‌های پایین بین 15 تا 18 درجه سانتیگراد که در اوایل فصل کاشت و در اوایل اردیبهشت رخ می‌دهند، افزایش بیماری مرگ گیاهچه می‌شود. عامل بیماری در زمان کم فعال می‌شود. مناسب‌ترین درجه حرارت برای رشد پنبه، 21 تا 26 درجه در زمان رشد رویشی گزارش شده است. در زمان گل‌دهی و میوه‌دهی، 26 تا 32 درجه سانتیگراد، بهترین درجه حرارت گزارش شده است و در زمان رسیدن پنبه، شکوفایی قوزه‌ها هرچه درجه حرارت بالاتر باشد، برای گیاه مطلوب‌تر است. پنبه گیاهی است که می‌تواند به راحتی تنش‌های حرارتی بالا را تحمل کند (35 تا 45 درجه

سانتیگراد)، البته شرط اصلی، وجود رطوبت در خاک است. در این صورت در اثر تنش خشکی، ریزش گل و قوزه شدت می‌یابد.
نور در پنبه
به طور کلی در گروه گیاهان گرمادوست و نورپسند قرار دارد. نور فاکتور مهمی در میزان فتوسنتز، گلدهی و میوه‌دهی گیاه است. شرط اصلی کشت پنبه، علاوه بر درجه حرارت خوب و مناسب، رطوبت و نور کافی نیز می‌باشد.
رطوبت
پنبه گیاهی است که به آب کافی برای موفقیت در کشت نیاز دارد. در صورت کمبود آب و افزایش حرارت، گیاه زودرس شده و سریعاً به گل می‌رود.
حساسترین مرحله رشد در پنبه نسبت به کم‌آبی، مرحله زایشی است، ولی به طور کلی کشت موفق پنبه منوط به آبیاری منظم و همچنین تنظیم دقیق فاصله بین آبیاری‌ها و میزان آبیاری است.
خاک
پنبه، دامنه سازگاری بالایی نسبت به انواع خاک دارد، ولی به طور کلی خاک‌هایی با ساختمان مناسب و عالی و با نفوذ برای کشت پنبه مناسب است. پس خاک‌های شنی و رسی و حاصلخیز مطلوب گیاه پنبه است. خاک‌های کم‌عمق، مناسب کشت پنبه نیستند. پنبه به pH خاک زیاد حساس نیست. پنبه جزو دسته گیاهان مقاوم به شوری است و این به دلیل جذب انتخابی ریشه در پنبه است.

 

کوددهی در مزارع پنبه
پنبه گیاهی است که کشت آن موجب فقر مزرعه نمی‌شود، چون وشی که تولید می‌شود و از مزرعه خارج می‌شود، دارای درصد کمی از مواد معدنی است و این درصد ناچیز موجب فقر غذایی نمی‌شود. لذا قسمت اعظم موادی که از خاک جذب شده است، توسط شاخ و برگی که به گیاهان تولید کرده‌اند یا تولید کرده است، در مزرعه باقی می‌ماند، به خاک خواهد برگشت. بنابراین باید از خروج این بقایا بعد از برداشت محصول از مزرعه جلوگیری کرده، به میزان مناسب از عناصر خاک احتیاج دارد:

ازت
ازت ماده‌ای است که کمبود آن در گیاه پنبه باعث کاهش رشد شاخه‌های رویشی و کاهش قوزه می‌گردد. تا زمانی که به حداکثر رشد خود می‌رسید، باید ازت کافی در اختیار گیاه باشد.
فسفر
عنصری است که در پنبه موجب زودرسی، افزایش تعداد گل‌های اولیه و در تغذیه و رشد گیاه نقش اساسی دارد.
پتاس
پتاس، در مقاومت گیاه به بیماری‌ها، زودرسی، بلوغ و تشکیل گل نقش مهمی دارد. پتاس، عنصر مهمی است که با کمبود آن در گیاه پنبه، تولید یک بیماری فیزیولوژیک به نام زنگ می‌نماید که با کمبود پتاس در خاک برگ‌ها به رنگ صورتی یا سبز، سبز مایل به زرد درآمده و لکه‌های قهوه‌ای نکروز شدن بین رگبرگ‌ها ظاهر می‌شود که در نهایت خشک می‌شوند و به صورت سوختگی درمی‌آید و برگ ریزش می‌کنند.

سرزنی پنبه
در منطقه مرسوم است همین که بوته پنبه به حدود یک متر رسید، ساقه پنبه را با دست یا با داس قطع می‌نمایند و به این ترتیب از رشد طولی بوته جلوگیری و به آن امکان می‌دهد که به جای رشد طولی، شاخه‌های جانبی ایجاد کرده که معمولاً دارای گل و قوزه بیشتری خواهد بود. این عمل که حاصل تجربه کشاورزان پنبه‌کار منطقه می‌باشد، بوسیله کارشناسان و متخصصین رد نشده است.
بیماری‌های پنبه
مرگ گیاهچه
یکی از بیماری‌های پنبه که در اوایل رشد بوته‌ها حمله می‌نماید، مرگ گیاهچه و سیاهی طوقه است. گاهی گیاهچه زیر خاک مبتلا شده و دیگر سر از خاک درنمی‌آورد.
خسارت بیماری
خسارت اصلی اینگونه بیماری‌ها، کاهش تعداد گیاهان در مزرعه در اوایل کشت، تحمل هزینه‌های واکاری و در نتیجه افزایش هزینه تولید محصول، یکنواخت نشدن مزرعه، دیررسی و درنهایت کاهش محصول می‌باشد.
علائم بیماری
اینگونه بیماری‌ها معمولاً در 4-3 هفته اول کاشت گیاه ظهور می‌نماید و بعد از این مدت به علت محکم شدن بافت گیاه و از بین رفتن بعضی شرایط مشاعد برای ظهور بیماری کاهش می‌یابند. به طور کلی، چهار گروه از علائم بیماری در مزارع مشاهده می‌شود:
الف) پوسیده شدن بذور در خاک: بیشتر زمانی اتفاق می‌افتد که در زمان برداشت، هوا مرطوب و بارانی بوده و در زمان کاشت بذور زود هنگام و در خاک با رطوبت زیاد و دمای سرد (کمتر از 18 درجه سانتیگراد) کاشته شوند.

ب) مرگ گیاهچه قبل از بیرون آمدن از خاک: بیشتر زمانی اتفاق می‌افتد که کاشت زود هنگام بوده و در رطوبت زیاد خاک و دمای کم کاشته شود. زمین سخت و خوب آماده نشده باشد ، سطح خاک سله بسته و قدرت رویش بذور کم باشد و در نتیجه بیرون آمدن گیاهچه از خاک به سختی صورت گیرد.
ج) مرگ گیاهچه بعد از بیرون آمدن از خاک: زمانی اتفاق می‌افتد که گیاهچه از خاک بیرون آمده و از محل طوقه گیاه مورد حمله عوامل بیماری قرار گرفته و گیاهچه از محل طوقه از بین می‌رود.
د) بلایت گیاهچه: زمانی اتفاق می‌افتد که برگ‌های حقیقی ظاهر شده و قسمت‌های هوایی گیاله مورد حمله قرار می‌گیرند.
عوامل بیماریزا

تعداد زیادی از عوامل وجود دارند که باعث ظهور علائم ذکر شده می‌شوند که ممکن است بذرزاد یا خاک‌زاد باشند.
مهمترین این عوامل، قارچ‌های رایزوکتونیا، پیتیوم، فوزاریوم و آلترناریا می‌باشد. قارچ پیتیوم،‌ بیشتر باعث مرگ گیاهچه و بذر قبل از بیرون آوردن از خاک و رایزوکتونیا بیشتر باعث مرگ گیاهچه بعد از بیرون آمدن از خاک و آلترناتیو باعث بلایت گیاهچه می‌شود.
قارچ‌های رایزوکتونیا و پیتیوم، قسمت اعظم زندگی خود را درون خاک می‌گذرانند و شرایط نامساعد محیط را با تولید اندام مقاوم تحمل می‌کنند و در بهار با مساعد شدن شرایط فعالیت خود را شروع کرده و به قسمت‌های حساس گیاه پنبه حمله می‌کنند.
کنترل بیماری

1 بذر مورد استفاده برای کاشت از محصولی باشد که در هوای خشک برداشت شده و دارای قوه نامیه مناسب و سالم باشد و حتی‌الامکان از محصول چین اول باشد.
2 بذور باید بعد از برداشت در انبار با شرایط مناسب نگهداری شوند و در زمان کاشت کرک‌گیری شده باشند.
3 در صورت امکان در زمین که سال قبل پنبه کاشته شده است، از کاشت مجدد پنبه خودداری شود.
4 عمق کاشت بذر مناسب بوده و از 5 سانتیمتر تجاوز نکند.

بومیری پنبه
نشانه‌های بیماری
بوته‌های مبتلا به بیماری به صورت تک تک در سطح مزرعه ظاهر شده، اندازه آنها کوتاهتر و برگ‌ها و قوزه‌هایی که روی این بوته‌ها ایجاد می‌گردد، کوچک می‌باشد. برگ‌ها زرد متمایل به قهوه‌ای و به تدریج از قاعده بوته شروع به ریزش می‌کند و ساقه عریان باقی می‌ماند. واریته‌های حساس دچار پژمردگی شده و خیلی زود بوته می‌میرد. این بیماری معمولاً هنگامی در مزرعه شیوع می‌یابد که ارتفاع بوته‌ها 30-20 سانتیمتر است. چنانچه پس از بارندگی هوا خشک شود، بوته‌میری شدت می‌یابد. بوته‌های بزرگ مبتلا رشد نکرده و قوزه‌ها زودتر از معمول باز می‌شوند.
عامل بیماری
عامل بوته‌میری پنبه قارچی به نام Fusarium oxysporum می‌باشد. بیماری مزبور در خاک‌هایی که دچار کمبود پتاسیم است، بیشتر شیوع می‌یابد و قارچ اغلب از طریق زخم‌های ریشه که ممکن است بوسیله نماتدها، بالاخص نماتدهای مولد غده ریشه و نماتد مولد زخم ایجاد می‌گردد، وارد گیاه می‌گردد و خسارت بیماری ارتباط به جمعیت این نماتدها در خاک دارد.

انتشار قارچ توسط آب، ماشین‌آلات و ادوات کشاورزی و بذر آلوده انجام می‌شود. درجه حرارت اپی‌مم برای رشد و فعالیت بیماری، 30 درجه سانتیگراد می‌باشد و به طور کلی بیماری در خاک‌های شنی و سبک شدت دارد.
مبارزه
بهترین راه مبارزه، کشت ارقام مقاوم پنبه مانند واریته‌های: Stoneville، Coker, Empire و غیره می‌باشد.
برقراری تناوب زراعی سه ساله توام با غلات و مبارزه علیه نماتدهای خاک و استعمال کودهای پتاسه در کاهش بیماری موثر است.

آفات پنبه
تریپس زرد پنبه
Trips flarus schrank (Thripidae, Thysanopt.)
شکل‌شناسی
تریپس زرد پنبه، حشره بسیار ریزی است که رنگ آن زرد و ماده بالغ دارای سه جفت پا و بدون کشیده و بال‌های پر مانند می‌باشد. پوره‌ها بدون بال هستند. تریپس مزبور دارای حرکت سریعی است و به خوبی می‌تواند از روی بوته‌ای به بوته دیگر انتقال یابد.

نحوه خسارت
این حشره به جوانه‌ها، برگ‌ها و قوزه‌های نورس بوته حمل کرده و در اطراف رگبرگ‌های زیری برگ لکه‌های فرورفته براقی ایجاد می‌کند که به تدریج رنگ نقره‌ای به خود می‌گیرند. در سطح برگ‌های آلوده، شکاف‌هایی دیده می‌شود. در نتیجه حمله آفت، رشد بوته کم شده و علاوه بر به تعویق افتادن برداشت، مقدار محصول پنبه نیز تقلیل می‌یابد.
مبارزه
معمولاً خسارت وارده توسط تریپس چنانچه بوته‌ها رشد کرده و قوی باشند، چندان زیاد نیست و آفت مزبور بیشتر روی بوته‌های جوان صدمه می‌رساند. برای مبارزه شیمیایی از سموم فسفره و یا سمومی که اخیراً برای مبارزه با سایر آفات بکار می‌رود، می‌توان استفاده نمود.

شته پنبه و جالیز
Aphis gossypii (Aphididae, Homop.)
شکل‌شناسی
شته ماده بکرزا و بدون بال، تخم‌مرغی شکل و کمی چاق بوده و طول آن 8/1 میلی‌متر و عرض آن در ناحیه شکم 9/0 میلیمتر می‌باشد. رنگ این شته متغیر، برخی از آنها سبز پررنگ، برخی سبز مایل به زرد یا زرد رنگ و یا خاکستری متمایل به سبز هستند. کورنیکول‌ها، دم و شاخک‌ها سیاهرنگ هستند.

نحوه خسارت
بر اثر تغذیه هزاران شته از گیاه، میزبان ضعیف شده و برگ‌ها پیچیدگی پیدا می‌کنند و نتیجتاً گیاه کمتر محصول داده و یا به طور کلی بار نمی‌دهد. بر اثر فعالیت شته در پشت برگ‌ها شیره‌ای نیز ترشح می‌گردد که به همین علت زارعین اصفهانی به آن شته روغن چراغی می‌گویند. در مزارع پنبه، شته در اوایل رشد گیاه حمله نموده و شیوه‌ای نیز که ترشح می‌گردد، باعث نامرغوبی الیاف پنبه می‌گردد.
مبارزه
در پنبه چون شته‌ها پشت برگ پنبه هستند، بایستی:
1) سموم سیستمیک باشد. سموم سیستمیک، جذب گیاه می‌شوند (سم وارد سیستم آوندی می‌شود). مثل سیستوکین، اکاتین و دیمتئوات.
2) به صورت تماس مستقیم با حشره باشد. مانند چس (chess) که مانع تغذیه شته می‌شود و خرطوم شته را فلج می‌کند.
کرم قوزه پنبه
Heliothis ormigera
کرم قوزه، یکی از آفات مهم پنبه محسوب می‌شود. به گیاهان دیگر از قبیل توتون، گوجه‌فرنگی، یونجه و ;. نیز حمله می‌نماید. حشره مزبور پلی‌فاژ و در دنیا بیش از 70 گونه میزبان برای آن گزارش شده است.

شکل‌شناسی
رنگ بال‌های جلویی پروانه زرد خاکستری یا زرد مایل به سبز یا مایل به پشت گلی است و روی هر بال یک لکه کوچک گرد به رنگ سیاه و یک لکه لوبیایی تیره دیده می‌شود. بال‌های عقبی سفید روشن و در حاشه خارجی و درونی منقوش به یک نوار نسبتاً بزرگ قهوه‌ای رنگ است که حدود یک سوم بال را می‌پوشاند. رنگ بدن آن متنوع و از سبز تا سیاه متفاوت است. تخم حشره گرد و پهن بوده و رنگ آن ابتدا زرد و بعداً متمایل به سبز می‌گردد. قطبین تخم توسط 14 خط به هم متصل می‌شوند.

مناطق انتشار
کرم قوزه در اکثر مناطق ایران و بالاخص در نواحی پنبه‌کاری شمال کشور شیوع دارد.
نحوه خسارت
لاروهای جوان پس از خروج از تخم، ابتدا از پارانشیم برگ تعذیه نموده و رگبرگ‌ها را باقی می‌گذارد. سپس به غنچه، گل و قوزه حمله کرده و با سوراخ کردن قوزه‌ها و ورود به داخل آنها از الیاف پنبه تغذیه کرده و قوزه‌های باقیمانده هم‌طول الیاف شان کوتاه و به علاوه کثیف بوده و ارزش خود را از دست می‌دهند. کرم قوزه در بالای قوزه پنبه سوراخی ایجاد نموده و قسمتی از بدن خود را داخل آن کرده و قسمت خلفی را روی جدا خارجی قوزه معلق می‌نماید و فضولات سبز رنگ خود را در حوالی قاعده قوزه‌ها پراکنده می‌سازد. هر کرم، 6 تا 20 غنچه و قوزه را می‌تواند مورد حمله قرار دهد.

مبارزه
در رابطه با مبارزه زراعی علیه کرم قوزه پنبه، توصیه می‌گردد که پس از جمع‌آوری محصول، زمین شخم عمیق زده شود تا بدینوسیله لانه‌های زمستانی آفت در خاک تخریب گردد. این عمل تا 50 درصد شفیره‌ها را تلف می‌نماید.
برای مبارزه شیمیایی علیه کرم قوزه، 3-2 نوبت سمپاشی توصیه می‌شود. بدین ترتیب که سمپاشی اول در نیمه دوم تیر یا اوایل مرداد و سمپاشی دوم را در نیمه دوم مرداد و بالاخره سمپاسی مرحله سوم را در نیمه دوم شهریور بایستی انجام داد. سمومی که علیه این آفت مصرف می‌شود، عبارتند از لاروین، آوانت 250 سی‌سی در هکتار.
سنگ تخم پنبه
Oxycarenus hyalipennis costa

شکل شناسی
حشره کامل نر 8/3 و ماده آن 5/4 میلیمتر طول دارد. سر حشره ساهرنگ، منقوط و از موهای سفید پوشیده است. رنگ بدن حشره قهوه‌ای تیره متمایل به سیاه می‌باشد.
نحوه خسارت
طرز خسارت این آفت، بدین ترتیب بوده که از بذور رسیده تغذیه می‌کند و به هیچ وجه صدمه‌ای به الیاف پنبه وارد نمی‌سازد. سنگ شیره کوتیلودون بذر را مکیده و بذور صدمه دیده قوه نامیه خود را از دست می‌دهند و از طرفی مقدار محصول تخم پنبه تا 15% کاهش می‌یابد.

 

کلمات کلیدی :